-
1 zak|ończyć
pf — zak|ańczać impf Ⅰ vt 1. (doprowadzić do końca) to finish [pracę, lekcję, dyskusję] 2. (położyć kres) to end [spory, strajki] 3. (nadać kształt) ostro zakończony pręt a pointed rod- zakończyć rękawy mankietem to gather sleeves into cuffsⅡ zakończyć się 1. (dobiec końca) [wakacje, targi] to end 2. (przybrać obrót) [wyprawa, spór] to end (up)- wyprawa zakończyła się tragicznie the expedition ended (up) tragically3. (stać się ostatnią częścią) to close- koncert zakończył się dwoma bisami the concert closed with two encores■ zakończyć życie to pass away, to depart this lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zak|ończyć
См. также в других словарях:
zakończyć — dk VIb, zakończyćczę, zakończyćczysz, zakończyćkończ, zakończyćczył, zakończyćczony rzad. zakończać a. zakańczać ndk I, zakończyćam, zakończyćasz, zakończyćają, zakończyćaj, zakończyćał, zakończyćany 1. «doprowadzić coś do końca, do ostatecznego… … Słownik języka polskiego
